Er is een einde gekomen aan het volledige thuisonderwijs. Veel klassen worden in twee groepen opgedeeld, en gaan afwisselend naar school. In dit artikel vertelt leerkracht Marit Tuik hoe zij dit aanpakt, en wat er komt kijken bij het verdelen van schoolwerk voor de thuiswerkdagen en de schooldagen. 

Door: Marit Tuik | SLO | leerkracht van de middenbouw op Jenaplanschool de Swoaistee in Groningen.

Met sommige kinderen heb ik goed contact gehad en dus een beeld van waar ze mee bezig zijn geweest. Maar er zijn ook leerlingen die ik niet, of amper gesproken heb en van wie ik geen idee heb hoe ze straks binnenkomen. Ik probeer mij niet te laten leiden door het idee van achterstanden door het thuiswerken, want die waren er in de normale situatie bij een aantal leerlingen ook geweest. En door thuis te werken hebben de leerlingen ongetwijfeld andere dingen geleerd! Ze hebben zelf hun weektaken moeten plannen, elke dag moeten bepalen wat ze wanneer gingen doen en zichzelf daarbij aansturen, hebben moeten leren omgaan met hun emoties die ze ervaarden door het thuiswerken en door corona, zich moeten aanpassen aan een andere werkplek, andere helpers en een ander ritme en zo kan ik nog wel even doorgaan.  Door de eerste dagen goed te kijken naar waar alle kinderen staan, sociaal-emotioneel en cognitief, krijg ik overzicht en kan ik een plan maken.

In de klas én thuis 

In de klas kan ik de leerlingen weer echt zien, wat zo veel meer mogelijkheden geeft! Ik kan nu weer kiezen voor actieve werkvormen, voor samenwerking en voor meer en betere interactie. Voor het thuiswerk moet ik kiezen voor werk dat zelfstandig gemaakt kan worden. Tegelijkertijd wil ik er voor waken dat het verzandt in bezigheidstherapie. Ik zoek dus bewust naar opdrachten die echt iets toevoegen, en die verbinding maken met wat ik in de klas met ze doe. Als ik dat niet zou doen, en ze werkbladen zou meegeven waar ik verder niets mee doe, dan verschraalt het thuisaanbod en winnen we er niets mee.

Meer dan taal en rekenen

Overal zie ik koppen langskomen die roepen dat we ons vooral bezig moeten houden met de kernvakken. Maar dat heb ik de afgelopen maanden ook al non-stop gedaan via videobellen. Nu het weer kan, vind ik het juist ook erg fijn samen bezig te zijn met muziek, drama of wereldoriëntatie, en de kinderen denk ik ook. Ik ga daarom ook op zoek naar mogelijkheden om de kernvakken te verbinden met de andere leergebieden. Dat kan prima, en het denken vanuit leerlijnen en doelen geeft me die vrijheid. Maar ik metsel vooral nog niet veel te dicht. Eerst de leerlingen maar weer eens zien en kijken hoe de vlag erbij hangt.

Lees hier het volledige artikel, en de insteek van leerkracht Marit Tuik.