We ‘𝐦𝐨𝐞𝐭𝐞𝐧’ iets met kunstmatige intelligentie… 🙌🏻

Maar met 𝑚𝑜𝑒𝑡𝑒𝑛 bedoel ik niet geld over de balk smijten aan de nieuwste AI-tools. Met 𝑚𝑜𝑒𝑡𝑒𝑛 bedoel ik kritisch beschouwen wat dit betekent voor onze praktijk.

Belangrijk is daarbij om met onze jeugd te werken vanuit 𝐯𝐞𝐫𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰𝐞𝐧. Ik sprak onlangs een leerling die zei: “Ik gebruik AI niet omdat ik weet dat als er ook maar één klein vermoeden is van de leraar ik meteen een één krijg.” Ik schrok. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Er zijn drie manieren waarop AI het onderwijs beïnvloedt:

1️⃣ Onderwijs 𝐎𝐕𝐄𝐑 AI – Integratie in het curriculum en werken aan AI-geletterdheid bij leerlingen en studenten.
2️⃣ Onderwijs 𝐌𝐄𝐓 AI – AI gebruiken om ons eigen werk slimmer in te richten.
3️⃣ Onderwijs 𝐕𝐄𝐑𝐒𝐓𝐎𝐎𝐑𝐃 𝐃𝐎𝐎𝐑 AI – Hier spreek en schrijf Ik natuurlijk regelmatig over: de impact op toetsing en leerprocessen.

Met dank aan Carla Haelermans voor deze drieslag.

Maar oké, leuk die drie invalshoeken 🙋🏻‍♂️ Wat betekent dit eigenlijk voor de praktijk? Wat vraagt dit van een school of opleiding? In mijn boek 𝐶𝘩𝑎𝑡𝑡𝑒𝑛 𝑚𝑒𝑡 𝑁𝑎𝑝𝑜𝑙𝑒𝑜𝑛 werk ik acht adviezen uit, om als het ware een voedingsbodem te creëren waarop AI op verantwoorde wijze kan ontspruiten. Check ze alle acht in de video 🎥

Onthoud hierbij: het fraude-narratief, waarbij we leerlingen/studenten beschuldigen van valsspelen is onhoudbaar. Als een leerling/student een opdracht kan doen met AI, dan deugt die opdracht niet. ‘𝑉𝑎𝑙𝑖𝑑𝑖𝑡𝑦 𝑚𝑎𝑡𝑡𝑒𝑟𝑠 𝑚𝑜𝑟𝑒 𝑡𝘩𝑎𝑛 𝑐𝘩𝑒𝑎𝑡𝑖𝑛𝑔’ schrijft Dawson in een lezenswaardig artikel (👉🏻 https://lnkd.in/dvWuqezW). Kortom, pak het probleem aan daar waar het hoort: als onderwijskundig vraagstuk. Terug naar de tekentafel, maar wel met goede ondersteuning.

Check de video en laat  weten: hoe gaan jullie om met AI in het onderwijs? Wat werkt wel, wat niet? Ik hoor graag jullie ervaringen en tips! 👇