In de serie Aan de keukentafel bij een onderwijsstel, voor Vives 178

Tekst en foto: Carla Desain

Onderwijsmensen hebben vaak een stevige mening; op sociale media kunnen discussies hoog oplopen. Hoe doen onderwijsstellen dat eigenlijk thuis? Dit keer schuift Vives Magazine aan de keukentafel bij Rick Goossens en Mark van Hoorn. Mark is werkzaam in het primair onderwijs in Amsterdam: hij begon als leerkracht en is nu intern begeleider op de 8^e Montessorischool. Rick is docent en teammanager aan de Hogeschool van Amsterdam; hij geeft digitale media bij de opleiding Creative Business.

Jullie zitten al lang in het onderwijs, wat valt op als belangrijkste verandering?

M: “Dat is een inkoppertje: het lerarentekort dat iedereen kon zien aankomen, maar waar absoluut niet op geanticipeerd werd. Toen ik elf jaar geleden van de pabo kwam, was het voor een startende leerkracht heel moeilijk om ergens een voet tussen de deur te krijgen. Ik moest echt flink zoeken naar een baan, dat is nu nauwelijks meer voor te stellen. De eerste jaren kwam ik niet verder dan invalwerk, vervangen van zwangerschapsverlof en zo. Dat had wel als voordeel dat ik zo ervaring heb opgedaan op veel verschillende scholen, met veel verschillende onderwijstypes en in veel verschillende stadsdelen – heel leerzaam.

Een andere belangrijke verandering is dat in Amsterdam, zeker binnen de ring, de leerlingenaantallen op de meeste scholen teruglopen. Wonen in Amsterdam is bijna onbetaalbaar geworden, veel gezinnen trekken weg naar allerlei uithoeken van het land.”

Wat is de inhoud van jouw colleges, Rick?

R: “We leren onze studenten mediamakers te worden, dus ze moeten zich goed realiseren wat voor invloed media hebben op de samenleving. Ik richt mijn lessen vooral op slimme technologie: welke impact die heeft en welke persoonsgegevens mensen daarmee weggeven aan bedrijven. Ik geef ook colleges over Google Analytics, over webstatistieken en hoe je die kunt analyseren en interpreteren, om zo een website te kunnen verbeteren.

Verder haak ik altijd in op de actualiteit. Nu gaat het bijvoorbeeld over Russische hackaanvallen en de afgelopen twee jaar is veel aan de orde geweest hoe corona in de media besproken werd. Zulke actuele onderwerpen horen in dit vakgebied. Ik krijg alle vrijheid om mijn eigen modules te ontwikkelen. Dat maakt mijn werk interessant en afwisselend – geen collegejaar is hetzelfde.”

Welke onderwijskwesties spelen een hoofdrol in jullie keukentafelgesprekken?

R: “Om te beginnen het verschil in financiële waardering tussen de verschillende onderwijsniveaus. Ik schaam me er soms voor als ik zie hoe goed wij het op het hbo hebben in vergelijking met het po – zowel wat betreft de salarissen als qua budgetten voor onderwijsmiddelen. Dat verschil vind ik belachelijk.”

M: “Het geldt ook voor beschikbare voorbereidingstijd voor de inhoud van je onderwijs. Als basisschoolleerkracht heb je eigenlijk alleen de uurtjes na schooltijd voor het voorbereiden van de hele volgende dag. Daar gaat dan nog de tijd af voor nakijkwerk, oudergesprekken, overleggen en vergaderingen. Terwijl Rick voor elk college van twee uur drie uur voorbereidingstijd krijgt.”

R: “Klopt. Al is dat is voor een snel veranderend vak als het mijne wel minder riant dan het lijkt: ik kan niet terugvallen op een methode. Met het maken van een nieuw college – bijvoorbeeld over het maatschappelijk debat rondom de invloed van digitale media op de vrije pers en de journalistiek – ben ik echt wel langer dan drie uur bezig.”

Wat staat nog meer hoog op jullie verlanglijstjes?

M: “Op plaats één staat voor mij: een latere beslissing over het vo-onderwijsniveau van kinderen. Naar welk niveau je gaat, heeft grote invloed op je verdere onderwijscarrière. Groep 8 is echt veel te vroeg voor zo’n belangrijke beslissing. Ik zou voor kinderen meer tijd en ruimte willen inbouwen om zich te ontwikkelen vóórdat ze op niveau worden ‘gesorteerd’. Ik kijk daarbij bijvoorbeeld naar Denemarken, waar kinderen tot 15 of 16 jaar bij elkaar blijven in de klas. Dat stelt wel hele andere eisen aan ons onderwijssysteem, misschien is het te hoog gegrepen…”

R: “Een groot frustratiepunt van mij is het financieringssysteem: het onderwijs krijgt geld op basis van het aantal leerlingen of studenten van twee jaar geleden. In onze studierichting fluctueren de studentenaantallen nogal. Dat betekent dat wij in jaren met veel aanmeldingen – waarin we dus juist veel geld nodig hebben – geld tekortkomen. Soms moeten we dan zelfs docenten ontslaan. Als we een jaar minder aanmeldingen hebben, hebben we minder geld nodig, maar hebben we dat juist in overvloed. Dit beleid is bedacht om fluctuaties op te vangen, maar in de praktijk werkt het niet.”

R: “Nog zo’n frustratie: de regel dat 95% van de hbo-docenten een master op zak moet hebben. Die regel is bedoeld om het onderwijsniveau op te krikken, dat begrijp ik, maar de praktijk van onze media-opleiding is anders. Er lopen veel mensen rond in de wereld van journalistiek en televisie met een hele berg aan werkervaring, die het geweldig zouden doen voor de klas. Maar omdat zo iemand geen master heeft, mogen wij ‘m niet aannemen. Dan moeten we de voorrang geven aan iemand die net uit de collegebanken komt en wel zo’n papiertje heeft. Ook hier is een botsing tussen goed bedoeld beleid en hoe dat in de praktijk negatief uitwerkt op de kwaliteit van het onderwijs. Het zou mooi zijn als de ministers Dijkgraaf en Wiersma hier aandacht aan zouden besteden.”

Over Rick en Mark

Rick Goossens studeerde bedrijfskunde, met als afstudeeronderwerp: ‘Hoe kunnen sociale media als Hyves, Twitter en Facebook young professionals helpen bij het vinden van een baan?’. Hij werd aangenomen als docent digitale vakken bij de media-opleiding aan de HvA, die na een aantal naamsveranderingen nu Creative Business heet. Daar werkt hij dertien jaar later nog steeds. Afgelopen jaar werd Rick een van de teammanagers van deze opleiding, die in het studiejaar 2021-2022 een instroom had van 1200 eerstejaars.

Mark van Hoorn studeerde eerst een jaar journalistiek en deed daarna de pabo. Na zeven jaar voor de klas, waarvan de eerste tijd in allerlei vervangingsbanen, volgde hij de master Special Educational Needs. Sinds vier jaar is hij intern begeleider op de 8^e Montessorischool in Zeeburg, Amsterdam.

Rick en Mark kennen elkaar van een homojongeren-forum. Tijdens een offline bijeenkomst sloeg de vonk over. Sindsdien zijn ze samen. M: “Ik ben rustig en introvert; Rick is spontaan en heel ondernemend: de ene keer begint hij een foodtruck, dan weer start hij een bedrijf. We vullen elkaar goed aan, dat houdt onze relatie levendig en interessant.” R: “Mark laat me mijn gang gaan, steunt me in mijn projecten en brengt me rust. Qua karakter zijn we heel verschillend, maar over belangrijke dingen denken we vaak hetzelfde.”

Ze trouwden op 19 februari 2021, precies zestien jaar na ‘de vonk’. R: “Er was een volledige lockdown, alle horeca was gesloten en je mocht niet met meer dan twee mensen buiten bij elkaar zijn. De enige uitzonderingen waren huwelijken en begrafenissen.” M: “We hielden onze corona-wedding op een boot. Met onze families en een paar vrienden kwamen we precies op het toegestane aantal feestgangers. We konden achter ons huis opstappen en zijn via het IJ de grachten op gegaan.”

Rick en Mark